13 kwietnia - Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej 14 listopada 2007 r. polski Sejm ustanowił 13 kwietnia Dniem Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Scenariusz konkursu Bezpieczny Przedszkolak Prowadzący: Danuta Neukirch Cele ogólne: - utrwalenie wiadomości na temat bezpieczeństwa podczas zabaw i ruchu drogowego, - sprawdzenie wiedzy przedszkolaków z zakresu bezpiecznego poruszania się po drogach i odpowiedniego zachowania się w różnych sytuacjach, - promowanie bezpiecznego stylu życia, - integracja dzieci. Jak widocznym być na drodze wie już każdy pierwszak w szkole. Dziecko II: Więc światełka zakładamy i o bezpieczeństwo dbamy. (Na scenę wchodzi policjant ubrany w kamizelkę odblaskową z napisem Policja. Zwraca się do grupy dzieci.) Policjant: Bardzo mądrze moi mili. Gdy ruchome światło świeci, to kierowcy nawet z dala Scenariusz apelu z okazji 215 rocznicy Uchwalenia Konstytucji 3-go Maja I Powitanie: Spotkanie nasze poświęcone będzie 215 rocznicy uchwalenia Konstytucji 3-go Maja – pierwszej konstytucji państwa w Europie. Na pamiątkę tego wydarzenia 3 maja ustanowiono Świętem narodowym. II Wejście pocztu sztandarowego III Hymn narodowy Stoją przy drodze na jednej nodze wszystkim kierowcom ku przestrodze. (znaki drogowe ) 6. Zadanie nr 5 „Tajemnicze słowa”. Uczestnicy otrzymują na kartkach litery, zadanie polega na skreśleniu co drugiej litery w rzędzie i odczytaniu wyrazu. Z T E T B F R E A; Z B N R A I K T; P K O Y L U I U C Y J K A J N R T; 7. Vay Nhanh Fast Money. Temat : Jesteśmy bezpieczni na drodze. Cele : -poznawczy : – zapoznanie dzieci z rodzajami i funkcjami znaków drogowych, – utrwalenie kształtu koła, kwadratu , trójkąta, – zapoznanie dzieci z numerami telefonu na policję, pogotowie i straż pożarną, – kształcący : – rozwijanie zdolności manualnych, – kształtowanie świadomości schematu własnego ciała, -rozwijanie koordynacji wzrokowo – słuchowo – ruchowej, – rozwijanie umiejętności dostrzegania podobieństw poprzez próbę określania rodzaju znaku drogowego na podstawie jego kształtu, – kształtowanie nawyku odpowiedzialnego zachowania w sytuacji niebezpieczeństwa, – wychowawczy : – uświadamianie znaczenia przestrzegania zasad drogowych, – uświadamianie znaczenia pracy lekarza, policjanta, strażaka, Metody: – podające : pokaz, instrukcja, objaśnienie, opowiadanie, opis – poszukujące : rozmowa, zadań otwartych – ekspresywne : żywego słowa, społecznego porozumiewania się – praktyczne : zadań zamkniętych, ćwiczenia Formy pracy : zbiorowa, indywidualna Środki dydaktyczne: – papierowe szablony trójkąta, koła i kwadratu, sylwety ze znakami drogowymi, autorski wierszyk o znakach drogowych, karty z symbolami i numerami telefonów na policję, pogotowie i straż pożarną, patyczki z symbolami straży, policji i pogotowia, krótkie historyjki z opisami sytuacji niebezpieczeństwa, przejście dla pieszych z materiału, sylweta profesora, tekst wierszyka „ Na przejściu”, naklejki – ordery przechodnia, płyta Cd z muzyką, papier, nożyczki, klej, patyczki do szaszłyków, kredki Plan zajęcia: Czynności nauczyciela i dzieci. Uzasadnienie poczynań nauczyciela. Nauczycielka zaprasza dzieci, by usiadły blisko niej. Następnie prezentuje dzieciom kolejno kształty – trójkąt, kwadrat, koło. – Czy znacie te kształty? Jak je nazwiemy? – Jakie znacie rzeczy w takich kształtach? – Czy wiecie co to jest znak drogowy? – Czy znaki drogowe są potrzebne tylko kierowcom ? Nauczycielka zaprasza do wysłuchania prezentacji poszczególnych znaków drogowych w formie przedstawienia( proponowany wierszyk autorski Sylwii Kustosz zamieszczony pod konspektem) Nauczycielka pokazuje dzieciom plansze z różnymi znakami. – Jak myślicie, co nam chce powiedzieć ten znak? Informuje, ostrzega, nakazuje czy zakazuje? Nauczycielka podsumowuje informacje o znakach drogowych. – Znaki drogowe są potrzebne, aby nie było wypadków. Czy wiecie, jakie ważne numery należy znać w razie wypadku? Nauczycielka prezentuje karty z symbolami i numerami telefonów policji, pogotowia i straży pożarnej. Następnie pokazuje tylko symbole i prosi dzieci o przypomnienie numeru. – Jakie cechy powinien mieć policjant, strażak i lekarz? Nauczycielka zaprasza dzieci do zabawy w zawody i objaśnia zasady. Każde dziecko dostanie patyczek z symbolem policji, pogotowia lub straży pożarnej – zostaje policjantem, lekarzem lub strażakiem. Nauczycielka odczyta krótkie historie. Dzieci będą podnosiły do góry patyczki, jeżeli uważają, że w danej sytuacji powinni zjawić się na miejscu wypadku. Nauczycielka przypomina temat ostatnich zajęć – o bezpiecznym przechodzeniu przez jezdnię. Zdarza się jednak, że przy jezdni nie ma sygnalizacji świetlnej. Czy wiecie jak wtedy bezpiecznie przejść przez przejście dla pieszych ? Nauczycielka zaprasza dzieci na Kurs Przechodnia na medal. Przedstawia prowadzącego – kukiełkę – Profesora Felicjana Drogówkę i wita na wykładzie. Następnie recytuje wiersz : „ Na chodniku przystań bokiem, popatrz w lewo bystrym okiem. Skieruj w prawo wzrok sokoli, znowu w lewo spójrz powoli. Jezdnia wolna, więc przechodnie mogą przez nią przejść swobodnie. Nauczycielka zadaje pytanie : – Jak należy przechodzić przez jezdnię ? Nauczycielka prosi, aby wszystkie dzieci wstały i podniosły do góry prawe ręce. Następnie, aby złapały się za lewe ucho, podniosły lewe ręce, popatrzyły w lewo, a potem w prawo. Nauczycielka objaśnia dzieciom zasady egzaminu, który będą zdawać u Profesora. Rozkłada na dywanie materiałowe przejście dla pieszych i prosi dzieci, by dobrały się w pary. Każda para staje naprzeciwko siebie i na dany znak prawidłowo przechodzi przez przejście. Za prawidłowe przejście każde dziecko w parze dostaje Order Przechodnia na Medal. Nauczycielka prosi dzieci, by przypomniały, jakie kształty znaków poznały i zaprasza do zabawy – w czasie, gdy gra muzyka, dzieci chodzą swobodnie po sali. Podczas pauzy, nauczycielka pokazuje kształt koła, trójkąta lub kwadratu, a dzieci układają nad sobą ręce w odpowiedni sposób, stając się znakiem drogowym. Nauczycielka zaprasza dzieci do stworzenia własnych znaków drogowych z bloku i patyczków do szaszłyków. Zaciekawienie dzieci. Odwołanie się do wiedzy dzieci. Utrwalenie kształtu koła, trójkąta, kwadratu. Pobudzenie dzieci do myślenia, szukania podobieństw. Odwołanie się do wiedzy i doświadczeń dzieci. Zachęcenie dzieci do wyrażania własnych opinii. Zaciekawienie dzieci. Dostarczenie nowej wiedzy na temat znaków drogowych. Stymulowanie do poszukiwania informacji. Pobudzenie dzieci do myślenia. Odwołanie się do wiedzy dzieci. Kierowanie procesami syntezy wzrokowej. Rozwijanie pamięci. Zachęcenie dzieci do wyrażania własnych opinii. Wzbudzenie zainteresowania u dzieci. Rozwijanie koordynacji słuchowo – ruchowo – wzrokowej. Odwołanie się do wiedzy z ostatnich zajęć oraz do doświadczeń dzieci. Wzbudzenie zainteresowania. Dostarczenie nowych informacji na temat bezpieczeństwa. Rozwijanie zmysłu pamięci. Rozwijanie świadomości schematu ciała. Rozwijanie koordynacji ruchowej. Wywołanie motywacji. Rozwijanie umiejętności pracy w parach. Praktyczne utrwalenia zdobytej wiedzy. Rozwijanie zmysłu pamięci. Utrwalenie zdobytej wiedzy. Kształtowanie koordynacji słuchowo – wzrokowo – ruchowej. Rozwijanie sprawności manualnych. „Znaki drogowe” – wierszyk autorski Sylwii Kustosz do wykorzystania z użyciem sylwet znaków. Witam Państwa, przedstawię się, ZNAK OSTRZEGAWCZY nazywają mnie. Mym trójkątnym kształtem z obwodem czerwonym Mówię wszystkim, że muszę być zauważonym. Mówię : UWAGA, OSTRZEGAM przed różnymi rzeczami, Np. przed wąską jezdnią, lub drogowymi robotami. Teraz kolej na mnie, zwą mnie ZNAK NAKAZU, Kto tylko mnie zobaczy, ten wie to od razu. Mam okrągłą buzię w niebieskim kolorze, Bym z daleka był widoczny, gdy stoję na dworze. Moje ulubione słowa, to PROSZĘ, NAKAZUJĘ, Że np. ruch prosto, lub tylko w lewo obowiązuje. Od moich próśb nie ma odwrotu. Niech mnie słucha każdy, kto nie chce kłopotu. ZNAK ZAKAZU – tak na mnie wołają. Gdy tylko coś powiem, wszyscy mnie słuchają. Bo ze mnie inny niż ty jest znak drogowy, Ja na wiele rzeczy nie pozwalam, bo jestem surowy. Mam okrągłą buzię, czerwoną dookoła, Kto tylko mnie zobaczy, ten wie, że zaraz wołam : UWAGA, NIE POZWALAM, ZAKAZUJĘ, ZABRANIAM Np. zbyt szybkiego po jezdni jechania. Ograniczam prędkość, wprowadzam zasady, Trzeba się mnie słuchać, nie ma na to rady. Ja mam na imię ZNAK INFORMACYJNY, Myślę, że jestem bardzo atrakcyjny. Mam prostokątną buzię, niebieskie policzki, Ozdabiam jezdnie i różne uliczki. Mam za zadanie udzielać informacji O miejscu parkingu lub restauracji, Jestem bardzo grzeczny i lubiany, bowiem Ja nigdy nie kłamię, zawsze prawdę powiem. Od dwóch lat realizuję program „Bądź bezpieczny na co dzień”. Jednym z elementów programu jest uczulanie dzieci na bezpieczne poruszanie się po drogach. Tematyka ta przewija się wielokrotnie w nauczaniu zintegrowanym. Wiążą się z nią spotkania z policjantem na których dzieci poznają pracę policjanta, utrwalają w praktyce zasady bezpiecznego poruszania się po drogach, zwiedzają siedzibę policji i oglądają jej wyposażenie. Zgłębiając tę tematykę organizuję również przedstawienia , które prezentujemy uczniom na comiesięcznych apelach Małego Samorządu Uczniowskiego. Jedno z nich dotyczące bezpiecznej drogi do szkoły prezentuję poniżej. Zostało ono wystawione na początku października 2005r. i jest przeznaczone dla dzieci w młodszym wieku szkolnym, (może być wystawione również dla dzieci w wieku przedszkolnym).Scenariusz przedstawienia: „Bądź bezpieczny na drodze”Przedstawienie przygotowałaI. Chabowska wraz z uczniami klasy II a ze Szkoły Podstawowej w makietaskrzyżowania ze znakami drogowymi i sygnalizatorem świetlnym, strój policjanta,policyjny lizak, kodeks drogowy, makieta samochodu, piłka, nagranie zkomunikatami radiowymi o wypadkach drogowych, przykładowe narysowane nabrystolu znaki zakazu, nakazu, ostrzegawcze i informacyjne, duże litery doprzyczepienia uczniom na plecach , które utworzą hasło, rysunki drzew i parawanach stojących zadziećmi przyczepione są rysunki drzew i domów stojących w pobliżu ulicy. Przeddziećmi narysowana na brystolu makieta ulicy z przejściem dla pieszych, przyktórej stoją znaki drogowe i sygnalizator 1:Słuchaj młody przyjacieluI uważnie weź do sercaTo co teraz Ci powiemy:Kiedy zbliżasz się doprzejściaCzy to duże miasto,Wioska czy osadaKto uważnie chodzi,Ten pod nic nie 2:(stoi przy makiecieskrzyżowania i wykonuje czynności o których mówi)Przejście przez ulicę nie jest trudną sprawą:„Najpierw spójrzmy w lewo!Potem spójrzmy w prawo!”Jeśli nic nie jedzieMożna iść bezpiecznieTen drogowy przepisTrzeba znać koniecznie!Dziecko 3:Popołudnie nudne byłoBo to lato się skończyłoJuż za zimno na kąpieleA wolnego czasu wieleZdzisio, Krzysio, Paweł,WłodekJaś i Zbyszek oraz DarekNad pomysłem jakimś nowymBezskutecznie łamią 4: ( w trakcie recytacji przez dziecko 4, 5 i 6 wybrani uczniowieprzedstawiają jej treść)Lecz myśleli tylko chwilęBo przytaszczył Włodek piłkęGra w „kopaną” zawsze bawiTylko bramki gdzie postawić?Jest tu placyk tuż przydrodze,Którą pędzą samochodyAle to dla zapaleńcówNie stanowi już 5:Jednak piłka trudna sztukaWcale nogi się nie słuchaUpadając raz i drugiNa samiutki środek drogiPisk hamulców, wrzaskkierowców…Lecz to nie jakiś kop potężnyZnów ją wybił na 6:Pobiegł Wacek piłkę chwytaćLecz szybkości nie obliczyłMknący właśnie wóz po szosieStuknął go aż pękły iż postać tego WackaWręcz przybrała obraz plackaTak to kończy się zabawaTych co łamią ruchu 7:Dla Michałów, Jurków, ZośInnych miejsc do zabaw trzeba się ulicach się nie biega.( Wysłuchanie komunikatów owypadkach.)Dziecko 8:Znów w radiu komunikatNajsmutniejszy w świecie:Pod koła samochoduwpadły małe robić? Jak się chronić?Na ruchliwej drodze?Bo na to nie ma rady-iść nią trzeba co 9:Ale dlaczego tyle Wypadków się zdarza?Powiem wam:Bo nie każdy stara dzieci gromadaŚmieja się, szturchają,Naraz schodzą z pobocza,na jezdni się ochoczoTo znów lepią śnieżkiLub wypadają na sankachZ jakiejś bocznej ścieżkiDziecko 10:I wnet krzyk, zgrzyt hamulcaLecz często spóźniony- tu samochód, tam motor,rower, koń spłoszony…I potem komunikatNajsmutniejszy na świecieMożna tego uniknąćSami przecież już nie jest bezpiecznaI wędrowiec małyMusi pilnie uważaćNa światła, 11:Musi oczy i uszyStale mieć otwarte,Nie gonić się, nie krzyczeć- to nie miejsce dla żartówKolegów też nauczcieChodzić zawsze do celuDojść cało i zdrowo!Dziecko 12:Myśl więc dobrze przyjacielu,Gdy przechodzisz przez ulicęSamochody- nie zabawki,Tu gra toczy się o (razem):Chcielibyśmy żeby dzieci tewypadki omijałyŻeby wzięły tę książeczkę i choć trochę poczytały(Podnoszą książeczki: O RUCHUDROGOWYM DLA PIESZYCHZaczynają śpiewać piosenkę„Kodeks drogowy”.)Dziecko 13:Idąc na spacer ze swoim tatąMały Pawełek był nieswój takiNie wiedział bowiem dlaczegostojąNa wysokich nogach te jednej nóżce, tak jakbociany:Trójkąty, koła, romby,kwadraty,Więc postanowił spytać siętatyDziecko 14:( uczeń grający rolę synatrzyma za rękę ucznia grającego rolę taty)-Tatusiu, powiedz czemu nadrogachPo obu stronach są ustawioneTe dziwne znaki w różnychkolorach:żółte niebieskie, białe,czerwone?Dziecko15-Widzisz mój synku- słyszyszodpowiedź-Znaki dla ciebie takzagadkoweWszyscy kierowcy znają napamięćBo to są właśnie 16:(dziecko trzyma narysowanyprzykładowy znak ostrzegawczy)Ich kształt i barwa orazrysunekNamalowany na znaku tarczyNa wszystkich drogach całegoświataZawsze i wszędzie to żółte z brzegiemczerwonymZ rysunkiem czarnym jak piórakawczeMówią „uważaj na mójrysunek!”Bo to są znaki 17:( dziecko trzyma przykładowyznak zakazu)Te duże koła z brzegiemczerwonymKtóre z daleka widać od razu,„Nie wolno!”- krzyczą głosemdonośnymBo to są właśnie 18:( trzyma przykładowy znakinakazu)Mniejsze zaś koła z niebieskątwarząI białą strzałką jak ptasipazur,Mówią stanowczo „Jedź, jak cikażę!”Dlatego, bo są to 19:( trzyma przykładowy znakinformacyjny)A prostokąty oraz kwadraty,Te z tłem niebieskim, stojącez gracjąInformacyjne są to znaki,Bo zawsze służą już dlaczego duzi imaliZnaki drogowe widują codzień?Żeby bezpiecznie z drógkorzystali:każdy kierowca i każdyprzechodzień.(Piosenka „Będę kierowcą”Dziecko 20:Każdy uczeń, nawet małyZna na pamięć te sygnałyI odróżnia na ulicachWszystkie znaki na z nas już dzisiaj znaTajemniczych znaków świat!Każdy z nas już dobrze wie,Czy przez jezdnię przejść,czy co to miejski ruch!Pan policjant to nasz druh!Z nim nie zginiesz nigdy, boOn zna różnych znaków sto!Dziecko 21:Policjant to naprawdęprzyjaciel nam bliskiPrzyjaciel, który myśliżyczliwie o o bezpieczeństwie naulicy, w domuZawsze spieszy z pomocą,kiedy trzeba żeby się komuś cośzłego nie stałoZ daleka już widzimy jegoczapkę pomoże zawsze pieszym,Którym się do celu spieszy!On tu jest największymzuchem,Bo kieruje całym ruchem!Uśmiecha się do dzieci, rękądo nich kiwa,Pogrozi nieraz palcem- i takczasem 22:Trzeba umieć ruch szanować,Żeby ruch szanował nas:Do przepisów się stosować,Przed pojazdem zejść na się strzeżemy sami,Dożyjemy długich i drogamiŚmiało iść będziemy w świat!Dziecko 23: („policjant”, w czapcepolicyjnej i lizakiem w dłoni):I ja wam powiem,Że największy skarb jest wgłowie!Dzięki niemu uchronicieZwoje zdrowie, swoje dziś kodeks zna drogowy,Temu włos nie spadnie zgłowy!Wiedza życie nam upiększy!Wiedza skarbem jestnajwiększym!(Piosenka „Jadą rowery”.)Po zaśpiewaniu dzieci odwracają się i na plecach mająprzyczepione litery, które tworzą hasło „BĄDŹ OSTROŻNY NA DRODZE”) Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika SpecjalnaOpublikowano: 4 czerwca 2018 roku. TEMAT ZAJĘĆ: Jestem bezpieczny na drodze. Scenariusz zajęć w świetlicy szkolnej CZAS TRWANIA ZAJĘĆ: 1 godzina lekcyjna (45 minut) WIEK: 7 – 10 lat CELE KSZTAŁCENIA: Nauka odpowiedniego zachowania podczas przechodzenia przez jezdnię. Uświadomienie zagrożeń w ruchu drogowym. Rozwijanie umiejętności reagowania na sygnał wzrokowy oraz polecenia nauczyciela. Kształtowanie umiejętności posługiwania się pojęciami związanymi z ruchem drogowym. FORMY PRACY: indywidualna i grupowa METODY NAUCZANIA: rozmowa kierowana quiz zabawa ruchowa ŚRODKI DYDAKTYCZNE: krążki w trzech kolorach (zielonym, żółtym i czerwonym) piłka plażowa PRZEBIEG ZAJĘĆ Przywitanie. Przedstawienie celu i tematu zajęć. Zabawa ruchowa – ”SYGNALIZATOR ŚWIETLNY” Wychowawczyni w wybranym miejscu taśmą papierową wyznacza drogę: jezdnię i chodnik; na jezdni dodatkowo przejście dla pieszych. Dzieci dzieli na dwie grupy: pieszych i pojazdy. Wychowawczyni kieruje ruchem posługując się kolorowymi krążkami (symbolizującymi sygnalizację świetlną). Na znak prowadzącej – pojawienie się zielonego światła dla pojazdów i czerwonego dla pieszych – ”dzieci samochody” poruszają się po jezdni. Podniesienie w górę żółtego krążka oznacza zmianę dotychczasowego sygnału. Na znak wychowawczyni – zielone światło dla pieszych, a czerwone dla pojazdów – ”dzieci piesi” dochodzą do wyznaczonego na jezdni ”przejścia dla pieszych” i zatrzymują się. Następnie patrzą w lewo, potem w prawo i jeszcze raz w lewo mówiąc wierszyk: „Na chodniku przystań bokiem. Popatrz w lewo bystrym okiem. Skieruj w prawo wzrok sokoli. Znowu w lewo spójrz powoli. Jezdnia wolna, więc swobodnie mogą przez nią przejść przechodnie”. (Mówiąc ten ostatni wers dzieci przechodzą przez ”przejście dla pieszych”). W trakcie zabawy wszystkie dzieci uczą się tej rymowanki. Dla lepszego utrwalenia zasad działania sygnalizacji świetlnej, jak i łatwiejszego zapamiętania wierszyka, należy zmieniać role dzieci – tzn. dzieci, które były ”pojazdami” powinny zostać ”pieszymi” i odwrotnie. Objaśnienie pojęć związanych z ruchem drogowym w formie quizu: Co to jest sygnalizacja świetlna? A) To specjalne światła ustawione przy skrzyżowaniach lub przejściach dla pieszych, które informują kierowców i pieszych, czy mają się zatrzymać, czy mogą się poruszać. B) Sygnały, jakie wydaje samochód. C) Inna nazwa świateł samochodu. Co oznacza kolor czerwony w sygnalizacji świetlnej? A) Że kierowca przed nami jest wściekły. B) Że kierowca musi się zatrzymać przed przejściem dla pieszych. C) Że trzeba uważać na czerwone samochody. Co oznacza kolor zielony w sygnalizacji świetlnej? A) Że możemy przejść na drugą stronę ulicy. B) Że nadeszła wiosna. C) Że powinniśmy mieć przy sobie coś zielonego. Co oznacza migające światło zielone? A) Że zepsuła się żarówka. B) Że musimy się zatrzymać, bo zaraz zmieni się światło na czerwone lub przyspieszyć przechodzenie przez jezdnię, jeżeli już jesteśmy na przejściu. C) Że nie możemy już dziś przejść tym przejściem. Co to jest chodnik? A) Wyznaczone miejsce wzdłuż jezdni, po którym poruszają się piesi (chodniki najczęściej znajdują się w miastach). B) Miejsce, gdzie można zorganizować dyskotekę. C) Przestrzeń w mieście odpowiednia do malowania farbami. Co to jest pobocze? A) Miejsce, gdzie można zasadzić kwiatki. B) Krowy leżące na łące obok jezdni. C) Pas wzdłuż jezdni, po którym mogą poruszać się piesi (pobocze najczęściej znajduje się wzdłuż dróg poza miastem). Którą stroną drogi powinni poruszać się przechodnie, jeśli nie ma przy niej chodnika? A) Lewą. B) Środkiem. C) Którą stroną się chce. Co to jest skrzyżowanie? A) Starożytne tortury. B) Nowoczesny kuchenny mebel. C) Miejsce, w którym przecinają się drogi. Co to jest przejście dla pieszych? A) Organizacja zajmująca się prawami pieszych. B) Specjalne miejsce oznaczone znakami drogowymi i białymi pasami namalowanymi na jezdni (tzw. zebra), po którym wolno przechodzić na drugą stronę ulicy. C) Miejsce, gdzie można usiąść i zjeść śniadanie. Gra „Uważaj na kolory” Dzieci stoją w dużym kole. Wychowawczyni prowadząca zabawę staje w środku koła z kolorowymi tarczami w ręku. Uczestnicy gry na dany sygnał idą dookoła normalnym krokiem. Gdy prowadząca podniesie w górę zieloną tarczę – uczestnicy przyspieszają kroku, gdy czerwoną – zatrzymują się w miejscu, a gdy żółtą – wykonują zwrot w tył i maszerują w stronę przeciwną. Kto się pomyli, odpada z gry. Uwaga: jeżeli zostanie chwila wolnego czasu można zaproponować dzieciom zabawę uspokajającą ”KOLORY”. Dzieci stoją w kole twarzami do środka. W środku znajduje się wychowawczyni, która wymienia kolory i rzuca piłkę do wybranego dziecka. Dziecko łapie piłkę i odrzuca ją wychowawczyni. Gdy prowadząca wymieni kolor czerwony, piłki nie wolno chwytać. Kto to zrobi, musi dać jakiś ”fant”. ”Fant” daje także dziecko, które nie złapało piłki podczas wymieniania pozostałych kolorów. Natomiast osoba, która złapie piłkę, gdy wychowawczyni wymieni kolor zielony, może ”wykupić fant” swój lub kolegi. 6. Zakończenie i podsumowanie zajęć: Rozmowa z dziećmi: czego się nauczyłem? Co mnie zdziwiło? Czego nie rozumiem? Jestem bezpieczny na drodze – scenariusz zajęć w świetlicy szkolnej opracowała: Marta Turska – Grochocka Materiał nadesłany przez Czytelniczkę portalu Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli W roku szkolnym 2015/2016 Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Brniu przystąpiła po raz czwarty do udziału w konkursie „Odblaskowa Szkoła” organizowanym przez: Małopolską Wojewódzką Radę Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego, Wydział Ruchu Drogowego Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie, Małopolskie Kuratorium Oświaty, Małopolski Urząd Wojewódzki oraz Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego. Jak co roku celem konkursu jest zwiększenie aktywności dyrektorów szkół podstawowych, lokalnych władz samorządowych i rodziców w zakresie wyposażenia uczniów w elementy odblaskowe, które dają im możliwość większego bezpieczeństwa w drodze do i ze szkoły. Ponadto celem tej akcji jest także zwrócenie uwagi nauczycieli, rodziców i opiekunów na konieczność kontrolowania ustawowego obowiązku noszenia przez dzieci do 15 lat elementów odblaskowych i promowanie wszelkich inicjatyw ograniczających zagrożenia w ruchu drogowym. Kolejny udział w konkursie daje możliwość wykazania, że nasza szkoła nie tylko uczy, ale również dba o bezpieczeństwo swoich podopiecznych. W poprzednich latach wyposażyliśmy w kamizelki odblaskowe wszystkich uczniów szkoły. W bieżącym roku szkolnym zakupiliśmy pierwszoklasistom kamizelki i doposażyliśmy uczniów klas od II – VI w elementy odblaskowe. Ponadto, podjęliśmy szereg działań zmierzających do poprawy bezpieczeństwa naszych wychowanków w drodze do i ze szkoły. Uczestnikami konkursu byli uczniowie klas I- VI . Do akcji „Odblaskowa Szkoła” włączyli się rodzice, policja, straż i wszyscy pracownicy szkoły. Koordynatorzy konkursu mgr Agnieszka Nytko i mgr Katarzyna Olszówka przy współpracy z wychowawcami poszczególnych klas zorganizowały i przeprowadziły szereg inicjatyw, jak: Doposażenie wszystkich uczniów szkoły w kamizelki i elementy odblaskowe, Spotkanie uczniów klas I – VI z aspirantem sztabowym Komendy Miejskiej Policji w Tarnowie – Wydziału Ruchu Drogowego Mariuszem Oleksy bezpiecznego korzystania z drogi do i ze szkoły oraz przeciwdziałania zagrożeniom w ruchu drogowym oraz obowiązku noszenia kamizelek i znaczków odblaskowych, dzięki którym jesteśmy widoczni i bezpieczni na drodze. Praktyczne przekraczanie jezdni na przejściu dla pieszych w rejonie szkoły z udziałem policjanta ( klasy I- III) Spacer po najbliższym środowisku i zapoznanie uczniów z zasadami prawidłowego poruszania się po drogach w grupie, oraz ze znakami drogowymi ( klasy I- III ) Promowanie akcji „Odblaskowa Szkoła” poprzez reklamowe banery, gazetki ścienne, a także poprzez wernisaż prac plastycznych uczniów. Zorganizowanie imprezy dla uczniów klas IV – VI „Odblaskowa dyskoteka”. Zorganizowanie imprezy sportowej dla uczniów klas IV – VI „ Odblaskowy Turniej Piłki Nożnej” Zorganizowanie i przeprowadzenie ogólnoszkolnego konkursu plastycznego „Jestem widoczny na drodze”( klasy I – VI), Zorganizowanie i przeprowadzenie ogólnoszkolnego konkursu wiedzy o bezpieczeństwie ruchu drogowego dla klas I – VI, Przeprowadzenie w poszczególnych klasach pogadanek dotyczących konieczności noszenia elementów odblaskowych, oraz zaprezentowanie przez uczniów klasy IV i I scenariusza nt. przestrzegania bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Udział w próbnej ewakuacji z budynku szkoły, Projekcja filmu edukacyjnego pt. „ Bezpieczne dzieci”, dzięki któremu uczniowie kl. I- III mogli zapoznać się z przykładami zagrożeń, jakie na nich czyhają w drodze do i ze szkoły , a także ze strony osób dorosłych. Zorganizowanie promocji działań w ramach konkursu na stronach internetowych: szkoły i Urzędu Gminy. W dniu 29 października 2015 r. odbył się w naszej szkole uroczysty apel poświęcony podsumowaniu akcji „ODBLASKOWA SZKOŁA” i rozstrzygnięciu konkursu: wiedzy o bezpieczeństwie w ruchu drogowym pod hasłem „Jestem czujny ,dbam o swoje bezpieczeństwo” oraz innych działań, które mają wpływ na poprawę bezpieczeństwa uczniów naszej szkoły. Konkurs zorganizowany był w dwóch kategoriach: klasy I – III i klasy IV – VI. Uczniowie klas I – III wykazali się znajomością podstawowych znaków drogowych, umiejętnością przechodzenia przez jezdnię na przejściach dla pieszych i rozwiązania testu wraz z krzyżówką. Natomiast uczniowie klas IV – VI musieli wykazać się wiedzą z zakresu zasad bezpiecznego poruszania się po drodze, znajomością znaków drogowych. Dyrektor szkoły podsumowała realizację i przebieg akcji, a wyróżnieni laureaci konkursów otrzymali z rąk Pani Dyrektor dyplomy, nagrody rzeczowe i wyróżnienia. Klasa I została zgłoszona do ogólnopolskiego programu edukacyjnego „ Klub Bezpiecznego Puchatka”. Na zakończenie apelu uczniowie klasy IV zaprezentowali w zabawny sposób krótki scenariusz, jak należy poruszać się po ulicy, recytowali wiersze i zaśpiewali piosenki o bezpieczeństwie w ruchu drogowym. Mamy nadzieję, że podjęte działania przez naszą szkołę w ramach akcji „Odblaskowa Szkoła” przyczynią się do zachowania większego bezpieczeństwa naszych uczniów w drodze do i ze szkoły. Breń, Koordynatorzy akcji: Agnieszka Nytko Katarzyna Olszówka

scenariusz apelu o bezpieczeństwie na drodze